"I miss you": Samen met BIG in de strijd tegenborstkanker - Laten we levens redden en weer hoop geven
Borstkanker heeft een impact, maar ieder van ons kan ook een impact hebben door het onderzoek te ondersteunen.
Volgens de meest recente gegevens worden jaarlijks ongeveer 11.000 vrouwen in België door borstkanker getroffen, waardoor het bij vrouwen in ons land de vaakst voorkomende vorm van kanker is. In werkelijkheid is dat cijfer helaas niet juist. Borstkanker treft ook hun familie, hun vrienden, hun naasten, hun collega’s, ... Ter gelegenheid van Pink October lanceert de Breast International Group (BIG), wereldwijd het grootste academische netwerk dat onderzoek voert naar borstkanker en met hoofdzetel in Brussel, zijn grote "I miss you"-campagne, met als doel bewustmaking en geldinzameling om de strijd tegen borstkanker te financieren.
Pink October - De "I miss you" campagne
Voor de een roept "I miss you" het verdriet op van een gebroken hart na het verlies van een dierbare en het onbegrip in de ogen van de mensen om hen heen. Voor de ander zal het dan weer verwijzen naar het rouwproces, naar het gemis van het leven van vroeger of om het verlies van een borst, een belangrijk symbool van vrouwelijkheid en moederschap. "I miss you" brengt ook een boodschap van hoop. Het is als een postkaart die we naar een vriend of vriendin sturen, in afwachting van een blij weerzien. Het is ook de hoop om spoedig het gevoel van een hernieuwde zelf te herontdekken en weer tot leven te komen na de vele behandelingen.
Opdat noch de borst, noch het hart hoeven te lijden. Opdat noch het verlies, noch het gemis een kans zouden krijgen: breng een boodschap van hoop en doe een gift om het onderzoek naar borstkanker te ondersteunen.
Het verhaal van Juliette: borstkanker op 41 jaar
Juliette, 45 jaar, een Brusselse met Congolese roots, onderneemster en mama van een dochtertje van vijf, kreeg de diagnose hormoonafhankelijke borstkanker in fase 2. Vier jaar geleden ontdekte ze een knobbeltje in haar borst en leken haar lymfeklieren gezwollen, maar toen nam ze die twee signalen niet ernstig. Ze wachtte liever tot haar volgende afspraak bij de gynaecoloog, een maand later. Hij luidde de alarmbel en verwees Juliette door naar een team van specialisten. Dankzij verschillende behandelingen kon ze worden "gered". Net als Juliette worden een aantal vrouwen al op jonge leeftijd door borstkanker getroffen. Ongeveer 20% van de vrouwen die borstkanker krijgen, ontvangt de diagnose op een leeftijd waarop ze nog kinderen kan krijgen (voor de menopauze).
"Nog voor ik goed en wel besefte dat ik kanker had, zat ik al aan mijn eerste chemokuur ... Ik was er niet klaar voor; maar kan je er ooit wel klaar voor zijn?" vertrouwt Juliette toe.
Op haar leeftijd kwam die diagnose aan als een straf – en zeker omdat ze op dat moment een rijkgevuld leven leidde (een bedrijf, een kind, een nieuw huis ...). De ziekte had niet alleen een enorme impact op haar, maar ook op haar omgeving. Niet in het minst op haar partner, die erg onder de situatie leed, maar haar de hele duur van de behandelingen bijstond en heel aanwezig was. Een jaar na de start van Juliette’s behandelingstraject, begon hij de eerste tekenen van een burn-out te vertonen. Dankzij de steun en het luisterend oor van hun huisarts hebben Juliette en haar partner hun leven weer op de rails gekregen. "Het is een proces dat tijd vraagt, zowel voor de patiënt als voor de mantelzorgers. Het is dan ook belangrijk om erover te praten, om ondersteund te worden, om bewustwording te creëren (tijdens en na de ziekte). Het noodlot kan echt iedereen treffen." Juliette voelt zich geëngageerder dan ooit. "Ik zou er vandaag misschien niet meer zijn als er niet iemand was geweest die dat medicijn heeft ontdekt, waardoor ik hier vandaag sta. [ ]... Ik denk dat ook wij een grote rol te spelen hebben. Borstkanker heeft ongetwijfeld een impact, maar, door het onderzoek te steunen, kan eenieder van ons een impact hebben."
Het verhaal van Kris: een man met borstkanker
Wist je dat een op 800 mannen getroffen wordt door borstkanker? (Voor vrouwen bedraagt dit cijfer een op acht). Over deze zeldzame ziekte is nog steeds weinig bekend. Voor Kris en alle andere mannen betekent deze diagnose dat ze vaak geen aangepaste behandeling krijgen en dat velen er moeilijk vrijuit over kunnen praten … want de ziekte is nog steeds een groot taboe. De impact op Kris en zijn omgeving is enorm.
"De stille realiteit van borstkanker bij mannen, een onderwerp dat nog steeds ondergesneeuwd blijft. Veel mensen beseffen niet eens dat mannen deze ziekte kunnen krijgen. De behandelingen schieten tekort omdat ze nog te vaak gebaseerd zijn op die voor vrouwen, terwijl er aanzienlijke hormonale verschillen bestaan. Het is hoog tijd dat er meer aandacht komt voor de specifieke behandeling van borstkanker bij mannen, met een focus op genetische en erfelijke aspecten, zoals de BRCA1- en BRCA2-mutaties (in de volksmond ook wel bekend als het "Angelina Jolie-gen"), die helaas te vaak verzwegen worden uit angst voor sociale en financiële gevolgen. Om mijn geliefden te beschermen en onze toekomst veilig te stellen, heb ik ervoor gekozen om te getuigen zonder mijn volledige naam bekend te maken. Laten we samen de taboes doorbreken en volop investeren in onderzoek, zodat een toekomst zonder borstkanker mogelijk wordt voor iedereen, ongeacht geslacht."
- Kris, een toegewijde man van 64 jaar, vader en getroffen door borstkanker met de BRCA1/BRCA2-genmutaties.
Het doel van BIG’s onderzoek is om meer gepersonaliseerde behandelingen te ontwikkelen
Al bijna 25 jaar voert BIG internationale klinische borstkankerstudies en -onderzoeksprogramma’s uit. Daarbij wordt vooral gestreefd naar het vinden van behandelingen die meer op maat zijn voor elke patiënt en voor elk type borstkanker. Verschillende BIG-studies hebben al een revolutie teweeggebracht in de klinische praktijk. Een van deze studies is de OlympiA-studie, die aantoonde dat een nieuw gericht medicijn, olaparib, kan worden gebruikt om patiënten met vroegtijdige borstkanker die de erfelijke BRCA1/BRCA2-genmutaties dragen, te behandelen. De BRCA1/BRCA2-genmutaties komen voor bij ongeveer 5% van de borstkankerpatiënten, vooral bij jonge patiënten.
Aan de OlympiA-studie namen wereldwijd 1.836 patiënten deel, verdeeld over meer dan 600 ziekenhuizen en kankercentra in 23 landen. De studie toont aan dat olaparib niet alleen het risico op herval bij deze patiënten vermindert, maar ook hun algehele overlevingskans verbetert door het risico op overlijden met 32% te verminderen. Naar aanleiding van deze internationale studie werd olaparib goedgekeurd door het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) en de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA), wat de behandeling voor duizenden patiënten wereldwijd ingrijpend zal veranderen.
Onderzoek is de enige manier om levens te redden en veel gezinnen te behoeden voor de impact van de ziekte.
Meer weten over BIG
www.bigagainstbreastcancer.org
BIG persbericht I miss you_NL.pdf
PDF - 1.3 Mb
Amélie Putmans
Celien Deweerdt